Sylwestrowe klimaty

Czasami największe i najbardziej finezyjne plany potrafią rozsypać się w pył z najbardziej nieoczekiwanego powodu... Pędziłam ja przez pół naszego kraju, aby sylwestrową noc przetańczyć do rana na weselu mojej siostry ciotecznej  i co?? I uziemiona jestem!!! Z gorączką, kaszlem wypruwającym płuca, bólem dosłownie każdej części ciała, no i zapaleniem zatok, które zawsze dołącza się do każdej mojej infekcji ... Tak tak, wirusy dopadły i mnie, co jest o tyle  szczególne, że ostatni raz choróbsko mnie zmogło .... 6 lat temu ??? Więc już zapomniałam jak to jest  fatalnie, kiedy człowiek czuje się jak przemielony przez maszynkę  do mięsa... 

Za to moja Mamusia  - a owszem -  hulać  do białego rana będzie, i to jeszcze od stóp do głów odziana  w ciuszki uszyte w ciemno przez jej dziecię:) Nawet dała się namówić na pozowanie i publikację bez konieczności odcinania głowy każdemu zdjęciu (co prawda nie pouczyłam jej o takiej możliwości, czasem lepiej wiedzieć mniej:). 

Dla przypomnienia, sukienka była szyta z wykroju burdy nr 5/2012, model  140, gdzie pierwowzór wyglądał tak:

Natomiast konstrukcyjnie sukienka prezentowała się następująco:

Jest to dość istotne, bo podejrzewam, że po  zaprezentowaniu mojej wersji wielu z Was zastanawiałoby się, czy to dalej ta sama sukienka:). 

Sukienkę szyłam tylko na podstawie posiadanych wymiarów, więc szablon łączył ze sobą 3-4 różne rozmiary. Materiał - z allegro kupiony za grosze, jest to rodzaj  lekko elastycznej mieszanki bawełny z jakimś sztucznym włóknem,  jakościowo nie  najgorszy,  na moje oko będzie się dobrze nosił. Jego niska cena spowodowana była zapewne tym, że wzór był naniesiony na materiał nierówno, tj. z lekkim nachyleniem - udało mi się zapanować  nad tym defektem  i właściwie skroić poszczególne części, za wyjątkiem jednego tylnego kinu - co widać na zdjęciach. Na szczęście nie rzuca się to aż tak bardzo w oczy :).

Oczywiście jak to widać  na zdjęciach poniżej, zmodyfikowałam podkrój szyi i dodałam kołnierz - przy jego krojeniu posiłkowałam się rewelacyjnym  poradnik Marchewkowej, który można znaleźć tutaj. 

Z efektów mojej pracy jestem całkiem zadowolona, bo okazało się, że sukienka wymaga jedynie drobnych poprawek tyłu. Oczywiście pojawił się jeden mały problem - dla przyzwoitego spasowania należało ponownie wszyć dolną  część zamka, zaś ja nie zabrałam ze sobą  stopki do wszywania krytych zamków... Wybrnęłam z tego skracając zamek o 10 cm - mogłam sobie na  to pozwolić, bo był  on wystarczająco długi. Zabieg ten przyniósł znaczną  poprawę, aczkolwiek nie jest "idealnie", co chyba widać na załączonych zdjęciach. 

Do sukienki skroiłam bolerko - najprostsze,  z jedną  zaszewką  piersiową. W rzeczywistości układa się lepiej niż na zdjęciach. Docelowo spróbuję  wszyć do niego cienkie poduszki - zniweluje to lekko opadające ramiona mojej Modelki :) 

Podsumowując: nie jest źle, jest to mój debiut szycia w ciemno "nie dla siebie", więc nie będę się nad sobą zbytnio rozczulała. A teraz zdjęcia: 

To by było  tyle  w tym roku, do zobaczenia  w przyszłym!!
Mam nadzieję,  że nadchodzący rok 2013 będzie dla Was przynajmniej tak kreatywny jak ten, który za niedługo będziemy żegnać:)