Weekend spraw niedokończonych - epilog

Przyszedł czas na podsumowanie: 

1. Sukienka w pepitkę - ukończona; 

2. Spodnie - niby ukończone, ale jakoś ambiwalentne uczucia pozostały. Niestety, fotki mam jakości roboczej, a szkoda bo konsultacje chyba są w tym przypadku niezbędne. Spodnie owe zostały skrojone z burdowych wykrojów, szerokie proste nogawki z dwoma zakładkami z przodu. Numeru już nie pamiętam, ale  taki model przewija się ostatnio w co trzecim numerze, więc pewnie każdy wie, o co chodzi :). Wizja była taka, że spodnie będą fajnie spasowane w biodrach, a nogawki zaprasowane w kant  o długości pasującej do wysokich obcasów wydłużą moje krótkie nóżki... Po wielu walkach udało mi się doprowadzić spodnie do stanu takiego:

Przekonać się do nich dalej nie mogę, bo ciągle mam wrażenie, że coś nie tak jest z tym krojem .... Nawet przetestowałam je dziś w terenie na popołudniowym spacerze, co by mój horyzont poszerzyć o doznania empiryczne, i nie udało mi się pozbyć uczucia, że jednak gdzieś jest błąd ...  Być może to kwestia fasonu, bo jak dotychczas nie byłam posiadaczką tego typu gaci, które z całą pewnością układają  się ciut inaczej niż rurki ...  Przy chodzeniu mianowicie  w kroku marszczą się niemiłosiernie tworząc mało  estetyczną "bułę" - tak jakby w pokroju było coś nie tak...Jeśli komuś rzucą  się  jakieś przemyślenia w tym temacie, z chęcią wysłucham:) A  na lepsze fotki będzie  niestety trzeba sporo poczekać ... 

3. Żakiet z płachty namiotowej - kilka kroków do przodu, ale gdzie tam jeszcze do wszywania podszewki...

4. pomarańczowy płaszczyk: eh, oglądałam go ze wszystkich stron, i to kilka razy, analizowałam wykrój, potem znów płaszczyk, i w dalszym ciągu nie wiem jak to się mogło stać, że płaszczyk w biuście (który u mnie jest spory i dostarcza mi zazwyczaj sporo atrakcji i komplikacji szyciowych) jest całkiem luźny, a w biodrach (których de facto nie mam) jest duuużo za ciasny .... i jak to się stało, że  zostawiłam tak małe luzy na szwach .... efekt tego taki, że kompletnie nie wiem jak to ugryźć, więc czuję, że kroi się tutaj historia na osobny post... 

5. Malinowa sukienka - nawet nie ruszona ....  

Bo siedzieć w domu przed maszyną  w taki weekend było naprawdę ciężko :) Więc spracowałam sobie dziś sporo w moich spodniach i dziwną "bułą" w kroku oraz aparatem w dłoniach, i cykałam zdjęcia jak szalona, bo  nie wiem jak u Was, ale w Lublinie Jesień tego roku jest wyjątkowo urokliwa i eteryczna... I teraz jestem już pewna, że chociaż  nazwa nie do końca na to wskazuje, Jesień musi być kobietą:) 

I być może mało na tych fotkach jesieni, ale jaka jesień tego roku - każdy widzi, a takie oto zjawisko - no to już nie zawsze:) 

I z całych weekendowych planów, aby sukienka powstała, eh …